در دهه های اخیر، حزب کمونیست چین )حکچ( بهطور نظاممند و هوشمندانه ای عملیات جنگ شناختی خود را گسترش داده و به یکی از مؤثرترین ابزارهای نفوذ و کنترل ایدئولوژیک در سطح جهانی تبدیل کرده است. این نوع جنگ، برخلاف درگیریهای نظامی سنتی، بر دستکاری ادراکات، باورها و ارزشهای جوامع هدف تمرکز دارد و به گونه ای طراحی شده است که به صورت نامحسوس اما عمیق، افکار عمومی و گفتمان های سیاسی را در کشورهای مختلف تحت تأثیر قرار دهد. حزب کمونیست چین با بهره گیری از فناوریهای مدرن، رسانه های اجتماعی و نفوذ فرهنگی در نهادهای آموزشی و رسانهای، به دنبال ترویج روایتها و ایدئولوژیهای خاصی است که به تثبیت و گسترش قدرت و نفوذ خود در سطح بینالمللی کمک میکند. این الگوهای عملیات جنگ شناختی بهشدت پیچیده و چندلایهای هستند و از تکنیکهای پیشرفتهای برای کنترل و شکلدهی به ذهنیت جمعی بهره میبرند .

پیچیدگی و ترکیبی بودن عملیات جنگ شناختی چین در آن نهفته است که این کشور بهطور همزمان در دو جبهه داخلی و خارجی به عملیات شناختی میپردازد. در خارج از مرزهای خود، چین با اجرای کمپینهای فریبکارانه و گسترده، به دنبال تضعیف مقاومتهای فرهنگی و ایدئولوژیک دشمنان خود است. این عملیاتها شامل استفاده از رسانه های بین المللی برای گسترش روایتهای مطلوب پکن، نفوذ در سیستمهای آموزشی و فرهنگی دیگر کشورها و بهرهبرداری از آسیبپذیریهای جوامع باز است.

به طور همزمان، در داخل مرزهای خود، حزب کمونیست چین از تکنیکهای مشابه برای کنترل و سرکوب مخالفان داخلی و شکلدهی به ذهنیت جمعی شهروندان چینی بهره میبرد. از طریق ابزارهایی نظیر سانسور شدید، شستشوی مغزی در مدارس و دانشگاهها و کنترل سختگیرانه بر رسانههای داخلی، حکچ تلاش میکند تا هرگونه تهدید داخلی علیه قدرت خود را در نطفه خفه کند و از ایجاد هرگونه تفکر مخالف جلوگیری نماید