در حال حاضر، اندازه گیری اقتصاد دیجیتال با چالش های منحصر به فردی مواجه است. از آنجایی که کشورهای  مختلف تعاریف و چارچوب های یکسانی برای سنجش اقتصاد دیجیتال به کار نمیبرند، مقایسه بین المللی آن دشوار

است. این گزارش، چارچوب های سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) و روش های تهیه جداول عرضه- مصرف دیجیتال ) 1DSUF ) را برای سنجش اقتصاد دیجیتال معرفی میکند. در حال حاضر، پشتیبانی قوی بین المللی

توسط این چارچوب ها در این حوزه وجود دارد. سه بعد اصلی این چارچوب عبارتند از: ماهیت معاملات )مانند سفارشات

آنلاین و...(، محصولات )از قبیل کالاهای ICT ، خدمات دیجیتالی، رایانش ابری و .. .( و صنایع دیجیتال )شامل هفت صنعت جدید دیجیتالی، از جمله صنایع توانمندساز دیجیتالی، پلتفرم های واسطهای دیجیتال پولی، پلتفرم های دیجیتال

مبتنی بر داده و تبلیغات، شرکتهای دیجیتال ارائه دهنده خدمات مالی و بیمه، تولیدکنندگان با ارائه خدمات صرفاً دیجیتالی و...(. در این گزارش، روشهای اجرایی این چارچوب و الزامات کشورهای در حال توسعه در تهیه این جداول مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین، مزایای استفاده از این رویکرد و ضرورت تهیه جداول عرضه - مصرف دیجیتال در ایران نیز مورد تاکید قرار گرفته است .