|
انتظار مي‌رود اينترنت اشياء با استقرار کاربردهاي متنوع در حوزه اينترنت اشياء انبوه و اينترنت اشياء بحراني، منجر به اتصال حجم عظيمي از دستگاه‌ها به اينترنت شود. از اينرو وجود ظرفيت و امکانات کافي در شبکه‌هاي ارتباطي در کنار توانايي ارائه خدمات متناسب با نياز کاربردهاي متنوع آن هم به صورت مقرون بصرفه، چابک و انعطاف‌پذير از چالش‌هاي پيش روي شبکه‌هاي نسل آينده است. از اين منظر، شبکه‌هاي سلولي 5G به عنوان يک فناوري نويدبخش براي پشتيباني از استقرار حجم عظيمي از دستگاه‌هاي ناهمگن به صورت همزمان و با نيازمندي‌هاي متنوع مانند تأخير کم، قابليت انعطاف‌پذيري بالا و مقياس‌پذيري براي فعالسازي کارآمد اينترنت اشياء چه در حوزه اينترنت اشياء انبوه و چه در حوزه اينترنت اشياء بحراني بشمار مي‌رود. شبکه 5G براي استقرار معماري اينترنت اشياء در تمامي بخش‌ها ناگزير به استفاده از فناوري‌هاي نوين مانند فناوري‌هاي نرم‌افزاري‌سازي و مجازي‌سازي است. اين فناوري‌ها در زيرساخت‌هاي شبکه آينده بعنوان فناوري‌هاي توانمندساز مطرح هستند. در کنار اين فناوري‌ها، قابليت "برش‌دادن شبکه " در کنار قابليت اتصال توابع شبکه بصورت کارا و حتي بهينه، دو فناوري توانمندساز ديگر براي استقرار IoT در بستر 5G هستند. اين گزارش به معرفي مفاهيم ذکر شده و بررسي قابليت‌ها و چالش‌هاي توسعه IoT مبتني بر 5G با تمرکز بر بخش هسته شبکه 5G مي‌پردازد |
