محققان دریافتند که استفاده از هوش مصنوعی برای تجویز دارو در حین جراحی به متخصصان بیهوشی اجازه می دهد تا سایر مسئولیت های خود را در اتاق عمل انجام دهند.

در یک نسخه ویژه از هوش مصنوعی در پزشکی، تیمی از عصب‌شناسان، مهندسان و پزشکان نشان دادند که چگونه یک الگوریتم یادگیری ماشینی می‌تواند به طور مداوم دوز داروی بی‌هوشی پروپوفول را خودکار کند. با، الگوریتم از روش های سنتی در شبیه سازی بیمار بهتر عمل کرد.

همچنین عملکرد متخصصان بیهوشی واقعی را با توجه به حفظ بیهوشی با استفاده از داده های ثبت شده از 9 عمل جراحی واقعی، کاملاً مطابقت داد. پیشرفت‌های این الگوریتم امکان استفاده از رایانه‌ها برای حفظ بیهوشی بیمار را افزایش می‌دهد، و متخصصان بیهوشی را برای تمام مسئولیت‌های دیگری که در اتاق عمل دارند، آزاد می‌کند، مانند اطمینان از اینکه بیماران بی‌حرکت می‌مانند، احساس درد نمی‌کنند، از نظر فیزیولوژیکی پایدار می‌مانند و اکسیژن کافی دریافت می‌کنند.

متخصصان بیهوشی باید به طور همزمان جنبه های متعددی از وضعیت فیزیولوژیکی بیمار را زیر نظر داشته باشند، بنابراین منطقی است که جنبه هایی از مراقبت از بیمار را که به خوبی درک می کنیم خودکار کنیم. علاوه بر این، این الگوریتم می تواند به بهینه سازی دوز دارو برای بهبود مراقبت از بیمار کمک کند.

محققان یک رویکرد یادگیری ماشینی ایجاد کردند که نه تنها نحوه دوز پروپوفول را یاد می‌گیرد، بلکه نحوه بهینه‌سازی مقدار داروی تجویز شده را نیز می‌آموزد. در هر مورد، تیم این الگوریتم را با شبیه‌سازی‌های بیمار آموزش دادند که از مدل‌های پیشرفته‌ای از هر دو فارماکوکینتیک، سرعت رسیدن دوزهای پروپوفول به مناطق مربوطه پس از تجویز دوز، و فارماکودینامیک، یا نحوه تغییر هوشیاری دارو هنگام رسیدن به مقصد استفاده می‌کرد.

در طول بیشتر آزمایش‌ها، انتخاب‌های دوز الگوریتم با انتخاب‌های متخصصان بیهوشی همسو بود. علاوه بر این، الگوریتم دوز را به دفعات هر پنج ثانیه تنظیم می کرد در حالی که متخصصان بیهوشی معمولاً هر 20 تا 30 دقیقه این کار را انجام می دادند. با این حال، محققان خاطرنشان کردند که این نرم افزار به خودی خود نمی داند چه زمانی عمل جراحی به پایان رسیده است.

201001124.001